Jak podaje Wikipedia, Wiszniów (ukr. Вишнів) to dawna wieś szlachecka w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Mircze. Wieś stanowi sołectwo. Integralną częścią wsi jest pobliski Korczunek. Jak czytamy dalej, Wiszniów położony jest na południowo – wschodnim skraju gminy Mircze, nad rzeką Bukową na pograniczu Kotliny Hrubieszowskiej i Grzędy Sokalskiej.
Najwyższym punktem Wiszniowa, a także całej gminy jest wzniesienie o
wysokości 263,7 m n.p.m. Wieś głównie o charakterze rolniczym i
sadowniczym ze względu na bardzo dobre warunki do prowadzenia produkcji
rolniczej. Niewielki naturalny zbiornik wodny znajduje się w Korczunku
(Karczunku), ponadto jest tam kilka sztucznych zbiorników wodnych
przeznaczonych na stawy hodowlane. Na północy wsi znajduje się urządzony
las mieszany. Na terenie wsi występuje zabudowa zagrodowa, znajduje się
tam także osiedle bloków mieszkalnych. Wiszniów sąsiaduje ze wsiami gminy Mircze: Dąbrową, Radostowem, Starą Wsią, Wereszynem oraz wsiami gminy Telatyn: Wasylowem i Poturzynem. Od Hrubieszowa Wiszniów oddalony jest o ok. 26 km, od Lublina ok. 142 km, od Zamościa (dawne miasto wojewódzkie) ok. 47 km, od Warszawy ok. 320 km. Najbliższe przejście graniczne z Ukrainą znajduje się w Dołhobyczowie i oddalone jest o ok. 15 km.
Wiszniów jest drugą pod względem liczby ludności wsią w gminie Mircze. W
2015 roku według danych gminy Mircze liczba mieszkańców wyniosła 537
osób, w 2011 według Narodowego Spisu Powszechnego 584 osoby.
Pierwsze wzmianki o Wiszniowie pochodzą z 1396 roku. W latach
1426-1435 wieś należała do Mikołaja Mnicha z Grąbca, starosty bełskiego;
należała również do niego w 1457 roku. Mikołaj Mnich wymieniany jest w
dwóch znanych dokumentach jako właściciel Wiszniowa. Pierwszym z nich
jest dokument z 24 października 1426 r., w którym Siemowit, Trojden i
Władysław, książęta Mazowsza i Rusi, określają granice należących do
Gotarda z Falęcic wsi Rożdżałów, Perespa i Rudno. Drugim zaś jest
wystawiony w Uhrynowie 16 czerwca 1435 roku akt nadania przez księcia
płockiego i bełskiego Kazimierza wsi Wiszniów i Monaster oraz Nowe Sioło
i Syców w posiadanie swemu marszałkowi.
W roku 1483 Wiszniów należał do Jana Makosieja Młodszego, w 1564 roku
właścicielem wsi był Maciej Makosiej, wojski bełski. W tym też roku wieś
posiadała 5 łanów (84 ha) gruntów uprawnych.
W 1827 roku w Wiszniowie znajdowało się 78 domów i wieś
zamieszkiwało 393 mieszkańców. Pod koniec XVIII wieku właścicielami
Wiszniowa byli Świeżawscy, którzy sprzedali Wiszniów Sewerynowi Kiełczewskiemu
w pierwszej połowie XIX wieku. Kiełczewscy mieszkali w modrzewiowym
dworze z początku XIX wieku. Według „Leksykonu historycznego...” dwór w
Wiszniowie zniszczony został w okresie I wojny światowej, według R.
Aftanazego w „Dziejach rezydencji na dawnych kresach
Rzeczypospolitej...” dwór spłonął w 1920 r.
Ze Słownika geograficznego wynika, że Wiszniów był podzielony na wieś i
dwa folwarki: Wiszniów A i Wiszniów B.
Według Spisu Powszechnego z 1921 roku we wsi znajdowało się 105 domów,
a liczba ludności wynosiła 622 mieszkańców, w tym 27 Żydów i 422
Ukraińców. Majątek ziemski w 1930 r. liczył 392 ha, dzierżawił go S.
Bazewicz. W ostatnich latach przez końcem II wojny światowej dzierżawcą Wiszniowa był Wacław Banaszkiewicz.
W 1944 roku w trakcie akcji Ukraińców z organizacji nacjonalistycznych
wymierzonych przeciwko Polakom, większość mieszkańców Wiszniowa zbiegła
po ostrzeżeniu o planowanym ataku do sąsiedniego Poturzyna, lecz tam
wszyscy zostali zamordowani, a Wiszniów został niemal doszczętnie
spalony.
Po wojnie szlachecki majątek rozparcelowano i utworzono w jego miejsce
państwowe gospodarstwo rolne. W latach 1975–1998 miejscowość
administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Pierwszym znanym właścicielem był Mikołaj Mnich, po nim Jan Makosiej
herbu Prawda, Mikołaj i Jan z Wiszniowa, Stanisław Nagurski herbu
Ostoja, Mikołaj Koc, Stanisław Radecki, Michał Radecki, Franciszek
Świeżawski, Mateusz Świeżawski, Jan Grabowski, Aleksander Grabowski,
Hipolit i Jan Świeżawski, Seweryn Kiełczewski, Tadeusz i Józef Kiełczewscy, Zofia Jaroszyńska.
 |
| Kościół św. Stanisława w Wiszniowie |
Bibliografia:
- Opracowanie na podstawie Google Maps www.google.com/maps/place/22-530+Wiszniów
- STRATEGIA ROZWOJU GMINY MIRCZE NA LATA 2015-2020 https://ugmircze.bip.lubelskie.pl/upload/pliki//0STRATEGIA_ROZWOJU_GMINY_MIRCZE_2015_2020.pdf
- Wieś
Wiszniów (lubelskie) » mapy, nieruchomości, GUS, szkoły, kod pocztowy,
atrakcje, regon, edukacja, kierunkowy, demografia, przedszkola, tabele,
statystyki, zabytki, drogi ..., www.polskawliczbach.pl [dostęp 2018-12-09] (pol.).
- Rozporządzenie
Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie
wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- Polona, polona.pl [dostęp 2018-12-09].
- Marcin Piotrowski „Grodzisko w Posadowie i jego konekst” [w] Rocznik Tomaszowski 4, 2015
- Słownik historyczny województwa zamojskiego
- Ród Świeżawskich, www.szpejankowski.eu [dostęp 2018-12-19] (pol.).
- Województwo
lubelskie w 15 tomach „Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i
innych krajów słowiańskich” Filipa Sulimierskiego, Bronisława
Chlebowskiego, Władysława Walewskiego 1880-1904.
- Mapa majątków ziemskich na Lubelszczyźnie - Ziemiaństwo na Lubelszczyźnie. Wirtualna podróż w czasie - Teatr NN, teatrnn.pl [dostęp 2018-12-09] (pol.).
- Z rodzinnego albumu. Z duchami w tle, www.gazetagazeta.com [dostęp 2018-12-09].
